Przepiórki pieczone faszerowane ananasowym risotto. Kiedy znowu zakwitną kasztany…

DSC_0459-001
 

Kiedy znowu zakwitną kasztany…
Bardzo często powtarzam sobie wiosną te słowa.
Bo mam wiele planów na maj. A ściślej jeden WIELKI PLAN!
Wykorzystać maksymalnie każdy dzień.
Celebrować majowy czas. I cenić każdą jego chwilę.
Otwieram szeroko okna od samego rana, żeby wpuścić jak najwięcej majowego powietrza.
Zapuszczam się na łąki, do parku i za miasto, żeby zatracić się w majowej zieloności.
Nawąchać bzów, napatrzeć na żółte mlecze i kasztany!
Kasztanowce to taki szkolny fetysz.
Zawsze czekaliśmy na nie całą klasą, bo kiedy zakwitały, zaczynał się prawie wakacyjny czas.
I choć lubiłam szkołę, to perspektywa wakacyjnego błogostanu wygrywała.
Ostatnio właśnie szłam kasztanową aleją z Przyjaciółkami ze studiów.
Tą samą, co xxxxxx lat temu!
Wspominałyśmy ten czas ze szczególną nostalgią i tęskonotą.
Kiedy zakwitały, zabierałyśmy się za naukę do egzaminów. I robiłyśmy to w tym parku pod tymi kasztanami!
Cudownie jest mieć takie wspomnienia. Cudownie mieć takie Przyjaciółki.
Basiu, Irenko i Basiu…Do następnego spotkania.
Kiedy znowu zakwitną kasztany!

 

DSC_0456
 

 

Przepiórki pieczone faszerowane ananasowym risotto

2 przepiórki
1 łyżeczka suszonej szałwii
sól i pieprz
1 łyżka solonego masła

ananasowe risotto
80 g ryżu risotto Uncle Beans
1 łyżka solonego masła
50 ml wytrawnego białego wina
200 ml gorącej wody
plaster świeżego ananasa, pokrojony na małe kawałki
1 łyżka listków tajskiej bazylii
1/3 łyżeczki mielonego czarnego pieprzu

dodatkowo do pieczenia
2 plastry świeżego ananasa ze skórą
oliwa EV

Przepiórki czyścimy z ewentualnych resztek piór, dokładnie myjemy pod bieżącą wodą i osuszamy je papierowym ręcznikiem. Nacieramy w środku i na zewnątrz małą ilością soli i pieprzem. Odstawiamy do lodówki.
Risotto: w garnku umieszczamy masło, rozpuszczamy je i dodajemy ryż. Smażymy do momentu, aż wszystkie ziarna będą szkliste. Dolewamy wino i mieszamy łopatką, aż ryż je wchłonie. Następnie stopniowo dolewamy gorącą wodę, cały czas mieszając. Kiedy zużyjemy całą wodę, wyłączamy grzanie. Ryż powinien być gotowy w 60-70%.
Dodajemy masło, małe kawałki ananasa, bazylię i pieprz. Mieszamy wszystko i odstawiamy.
Piekarnik nagrzewamy do 180 st. C. Przepiórki wyjmujemy z lodówki. Każdą faszerujemy ananasowym risotto, zamykamy otwór wykałaczką, a pod skórę na piersiach wkładamy po połowie solonego masła. Nóżki i skrzydełka związujemy nicią.
Naczynie do zapiekania polewamy oliwą, układamy plastry ananasa przekrojone na połówki i kladziemy na nie przepiórki. Posypujemy je szałwią, pieprzem i wkładamy do pieca. Po 15 minutach zmniejszamy grzanie do 160 st. C, przykrywamy przepiórki pokrywą i pieczemy je 35 minut. Wyjmujemy formę z ptaszkami z piekarnika i zostawiamy na 5 minut, aby mięso ‘odpoczęło’. Podajemy na plastrach pieczonego ananasa.
Kieliszek Prosecco sprawdzi się z tym daniem idealnie!

 

DSC_0454-001

Trofie, bottarga i pistacjowe pesto. Pasta e Vino!

DSC_0176-002
 

 

Podczas naszego ostatniego spotkania Sylwia, Autorka bloga Wino i oliwa, obdarowała mnie włoskimi gazetkami z przepisami na pyszne makaronowe dania. Idealne na nasze kulinarne spotkanie Pasta e Vino! Wybór jednego przepisu nie był łatwą sprawą, ale udało się, i wybrałyśmy makaron trofie, którego nigdy jeszcze razem nie robiłyśmy.
Trofie to makaron rodem z Ligurii. Jak podają różne źródła Ligurijczycy są narodem konserwatywnym, zamkniętym w sobie i robiącym wszystko najchętniej samodzielnie. Nie dane było mi tego sprawdzić, ponieważ w Ligurii byłam krótko. Ale po wykonaniu trofie we własnej kuchni skłaniam się sądzić, że coś w tym zamiłowaniu do samodzielności jest…
No bo nie dość, że trzeba zagnieść ciasto na trofie, uturlać z niego cienkie wałeczki, poodrywać z nich kawałki, to jeszcze specjalnie uformowac je dłonią. Tutaj film – klik!  Ale warto!
W Ligurii trofie klasycznie podaje się z pesto genovese lub też z tymże pesto, zieloną fasolką i ziemniakami.
Ta druga wersja bardzo mnie nurtuje, ale z pewnością musi być smaczna. Włosi nie jedzą nieciekawych dań.

Nasze trofie natomiast podane być musi z pistacjowym pesto i bottargą.
Bottarga to suszona rybia ikra. Najczęściej wytwarza się ją z tuńczyka i cefala.
Jest charakterystycznym produktem w Toskanii, Kalabrii, na Sycylii oraz Sardynii.
Ale można ją spotkać również w Hiszpanii i Francji.
Bottargę kupuje się w dwóch postaciach: charakterystycznych płatów, które kroi się w plastry lub w postaci sproszkowanej w słoiczkach.
Szukając korzeni bottargii, należy skierować się w stronę Fencjan, którzy najprawdopodobniej zaczęli ją pozyskiwać jako pierwsi.
Bottargę podaje się jako przystawkę lub dodatek do dań z makaronem.
Moja bottarga przyleciała do mnie z Sardynii w postaci ususzonego proszku i wytworzono ją z cefala.

 

 

DSC_0178-001
 

 

Trofie z bottargą i pistacjowym pesto
trofie con bottarga e pesto di pistacchio
dla 4 osób

trofie
225 g mąki typu 00
1/4 szklanki ciepłej wody
szczypta soli

Mąkę wsypujemy do miski i wlewamy trochę wody. Mieszamy, aby mąka łączyła się z wodą. Dosypujemy sól i dalej zarabiamy ciasto wlewając porcjami wodę. Kiedy połączymy mąkę z wodą, wykładamy ciasto na blat i zagniatamy gładkie i elastyczne ciasto. Formujemy je w kulę i zostawiamy przykryte na 30 minut.
Po tym czasie odrywamy po małym kawałku ciasta i formujemy z niego na blacie cienki wałek. Następnie odrywamy z niego małe kluseczki i wałkujemy je między dlońmi lub na blacie. Końce trofie powinny być cieńsze niż reszta  kluseczki.  Gotowe trofie odkładamy na kratkę lub ściereczkę i zostawiamy do przeschnięcia nie dłużej, niż na dwie godziny (aby bardzo nie stwardniały). Następnie gotujemy je al dente w osolonym wrzątku.

pistacjowe pesto
przepis – klik!
100g pistacji
150ml oliwy EV
sól i pieprz do smaku

W kielichu blendera umieszczamy pistacje, oliwę, dosypujemy szczyptę soli i pieprzu i miksujemy.
Ewentualnie dolewamy jeszcze oliwę i doprawiamy solą i pieprzem. Odstawiamy, aby smaki się połączyły.

350 g trofie
100 g bottargi
250 g małych pomidorków
2 ząbki czosnku
90 g pistacjowego pesto
oliwa EV
sól morska

Pomidorki wrzucamy do wrzątku na 30 sekund. Wyjmujemy je i obieramy ze skórki. Czosnek podsmażamy na patelni na oliwie. Dodajemy pomidorki i smażymy razem 7-8 minut. Dodajemy ugotowane trofie, pistacjowe pesto i bottargę. Mieszamy i ewentualnie doprawiamy solą.

Do naszego dania Sylwia  – zobaczcie Jej trofie na Wino i oliwa, wybrała niezwykłe białe wino.
Tak o nim pisze: Danie o tak wyrafinowanym i zdecydowanym smaku jest bardzo wymagające
jeżeli chodzi o dobór wina. Musi ono być również „poważne” i zdecydowane. My wybraliśmy mineralne wino z północnych Włoch, z Lombardii – Ca’del Bosco Curtefranca.
I był to strzał w dziesiątkę. Jest to zharmonizowane, pełne wino z gron Chardonnay i Pinot Bianco. Co nietypowe dla białych win, ma ono duży potencjał starzenia – nasze było z 2009 roku i smakowało znakomicie.