U Grzegorzów. Rodzinny Klub Obiadowy.

Kolejne rodzinne spotkanie.Żeby porozmawiać o Portugalii,planowanych wyjazdach do Hiszpanii- jeszcze nie wiadomo gdzie, i do Malagi – to wiadomo na pewno.
Żeby nacieszyć się Hanią,wolnym popołudniem i wspólnym jedzeniem.

Zaczęliśmy od ciekawej przystawki.
Małe tortilla wraps: nadziewane kurczakiem i sezamem z mixem sałat oraz z łososiem i sałatą musztardową.
Bardzo dobre połączenia,letnie,lekkie.
Do tego ciekawe argentyńskie białe wino Pampas del Sur.Dobrze schłodzone.

Tu z kwiatami nasturcji.Były jeszcze kwiaty ogórecznika,ale zjedliśmy je od razu.

Potem zza stołu podziwialiśmy proces powstawania pizzy. To Grześ jest tu mistrzem!

Ciasto było już przygotowane.I poszło w ruch!Tym razem zauważyliśmy zalotny wałeczek,który skrywał ser gouda.
Pizza jak zawsze była cieniutka,z bogatym i pysznym nadzieniem. Mozarella,salami,oliwki. Mozarella,prosciutto i copa z rukolą.

Do pizzy piliśmy portugalskie czerwone wino Cabeco de Lobo.

Deser w sam raz na upalne popołudnie.
Sorbet malinowy z truskawkami, kleksem mascarpone i miętą.

I już nie pamiętam, kiedy odbywamy te wyjazdy- wrzesień czy październik? Chyba powinniśmy znowu spotkać się przy stole…

7 thoughts on “U Grzegorzów. Rodzinny Klub Obiadowy.

  1. Aniu! Widzę i czuję na odległość, że to musiało być wspaniałe spotkanie!
    Mężczyzn gotujących uwielbiam, więc ukłony dla Pana od pizzy:)
    Całusy!

  2. Ale uczta, dla nas też …choć tylko wizualna, ale ja czułam te zapachy które emanowały…pycha, Grzesia ucałuj przy okazji:)

  3. Anno,widok gotującego mężczyzny jest piękny!
    ,Pan od pizzy’ ma naprawdę złote ręce.

    Kass, ucałuję!
    Zapachy podkręcały klimat, nie zaprzeczę.

    Pozdrowienia!

  4. Udam się osobiście ”do Pana od pizzy” i niech wyjawi i nauczy, bo właśnie cieniutkie ciasto jest najważniejsze.
    Może zdradzi tajniki i nie odmówi, bo oni wszyscy, mają jedno w głowie /piłkę, mecze/.

  5. Wiesiu,nie ma przepuść.Musi wyjaśnić. Przecież ciasto na pizzę jest STO razy ważniejsze,niż mecze/piłka!

  6. Oj, optymistka z Ciebie. U mnie w domu, tylko to się liczy, czyli piłka.

    Moc serdeczności.

  7. Cieszymy się, że nasze starania zostały docenione ;).
    Lubimy stanąć wspólnie w kuchni,wymyślać i kombinować, smakować i wizualizować, dobierać kształty i kolory, smaki i zapachy. A jak przypadkiem (całkiem niechcący, oczywiście ;)) coś dobrego z tego wychodzi, jesteśmy w siódmym niebie.
    Pozdrawiamy
    K. i G.
    PS. A mój PAN-OD-PIZZY chętnie zdradza sekrety cienkiego i elastycznego ciasta! K.

Skomentuj KUCHARNIA, Anna-Maria Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wyrażam zgodę na przetwarzanie adresu e-mail podanego przy rejestracji na stronie http://kuchennymidrzwiami.pl przez Annę Kamińską w celach marketingowych, w tym również w celu marketingu bezpośredniego. Wiem, że w każdej chwili będę mógł wycofać zgodę.